پیرسینگ در تهرانسر
سوراخ‌کاری یا پیرسینگ یا آژین‌کاری (به انگلیسی: body piercing) شامل سوراخ کردن یا بریدن قسمتی از اعضای بدن است که برای نصب جواهرات یا انداختن حلقه و آویز ایجاد می‌شود. آژین کردن نوعی تغییرات بدن است. معیارهای فرهنگی بازتاب سوراخ‌کاری بدن بسیار گوناگون است. سوراخ کردن بدن، که نوعی اصلاح بدن است، نوعی سوراخ کردن یا بریدن بخشی از بدن انسان است، ایجاد شکافی که ممکن است در آن از جواهرات استفاده شود یا جایی که می‌توان کاشت را وارد کرد. کلمه پیرسینگ می‌تواند به عمل یا عمل سوراخ کردن بدن یا به شکافی در بدن ایجاد شود که با این عمل یا عمل ایجاد شده‌است. همچنین می‌تواند با نام تجاری به تزئینات حاصل یا جواهرات تزئینی استفاده شده اشاره کند. ایمپلنت‌های پیرسینگ باعث تغییر شکل بدن یا پوست می‌شوند (به عنوان مثال نخ‌های طلایی کاشت‌های زیر پوستی، پلاتین، تیتانیوم یا پلاستیک درجه یک را نصب می‌کنند). اگرچه تاریخچه پیرسینگ بدن با اطلاعات غلط عمومی و عدم مراجعه دانشمندان پنهان است، اما شواهد کافی برای اثبات این امر وجود دارد که از زمان‌های بسیار قدیم در سراسر جهان توسط چندین جنس مورد استفاده قرار گرفته‌است.
در بین انواع پیرسینگ، سوراخ کردن گوش و بینی از محبوبیت و رواج بیشتری برخوردار است. این که چرا افراد تمایل به انجام این کار دارند به جز مبحث زیباشناسی به مقوله فرهنگ و خصوصیات فردی اشخاص مرتبط می‌باشد. قدمت سوراخ کردن نواحی مختلف بدن به هزاران سال قبل بر می‌گردد. این امر ابتدا در قبایل آفریقایی دیده شده است، اما دلایل مختلف زیادی مانند مذهب، فرهنگ، لذت جنسی و ده‌ها مورد دیگر، باعث شد که از دهه 70 به بعد این امر در بین جوامع مختلف رواج یابد. اگر می‌خواهید در مورد پیرسینگ بیشتر بدانید تا انتهای مطلب با ما همراه شوید.
پیرسینگ در تهرانسر چیست؟
پیرسینگ در لغت به معنای ایجاد یک سوراخ در پوست نواحی مختلف بدن برای آویختن اشیای تزئینی و جواهرات به آن می‌باشد. برای مثال زمانی که گوش خود را سوراخ می‌کنیم و با گوشواره طلا به استایل خود تنوع می‌دهیم از پیرسینگ استفاده کرده‌ایم. همچنین سوارخ کردن قسمت‌های مختلف بدن مانند بینی، ناف، شکم، لب و.. نیز از انواع پیرسینگ محسوب می‌شوند. گاهی درحالت عامیانه به زیورآلاتی که در نقاط سوراخ یا بریده شده استفاده می‌گردد هم پیرسینگ می‌گویند. این روزها پیرسینگ طلا از محبوب‌ترین اکسسوری‌ها شناخته می‌شود.
تاریخچه پیرسینگ
سوراخ کردن گوش و سایر قسمت‌های بدن و آویزان کردن زیورآلات پدیده جدید و نوظهوری دربین جوامع بشری نیست. این امر از زمان باستان بین تمدن‌های خاورمیانه و مصریان باستان وجود داشته و با توجه به فرهنگ و اعتقادات مذهبی که داشتند اقدام به سوراخ کردن نواحی مختلف بدن خود می‌کردند. شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که قدیمی‌ترین مومیایی کشف شده که مومیایی” اوتسی مرد یخی ” نام دارد، یک سوراخ گوشواره به قطر 7 الی 11 میلی‌متر داشته است. همچنین در کتاب مقدس بابیل بیان شده است که ابراهیم یک حلقه بینی و یک بازوبند به ربکا، همسر پسرش اسحاق، هدیه داده است. این موضوع نشان می‌دهد که پیرسینگ یا سوارخ کردن بدن در آن دوران نیز رواج داشته است. همچنین این پدیده از قرن 16 میلادی در هند رواج زیادی داشته و دربین فرهنگ‌های غیر غرب بسیار دیده می‌شده است. اما پیرسینگ به شکل امروزی از حدود 50 سال قبل در بین جوانان غربی شکل گرفت و عموما هم در بین گروه‌های خاص موسیقی یا پانک دیده می‌شد. آن‌ها با انجام پیرسینگ‌های عجیب و افراطی خود را از سایرین متمایز کرده و به این شکل طرفداران زیادی را به سمت خود جذب می‌کردند. این فرهنگ رفته رفته به سایر کشور‌ها خصوصا خاورمیانه نیز راه پیدا کرد.
پیرسینگ گوش
رایج‌ترین نوع پیرسینگ محسوب می‌شود که تقریبا اکثر افراد به راحتی انجام می‌دهند. این مدل پیرسینگ هزینه کمی داشته و میزان درد و طول درمان و خطر و ریسک آن کمتر از سایر مدل‌ها می‌باشد. که خود شامل موارد زیر است:
- پیرسینگ نرمه گوش: کم دردترین و رایج‌ترین پیرسینگ می‌باشد که معمولا با یک یا چند سوراخ برروی نرمه گوش ایجاد می‌گردد.
- پیرسینگ در پهنای نرمه گوش: با سوزن پهنای نرمه گوش را سوراخ می‌کنند.
- پیرسینگ لاله گوش: از دردناک‌ترین نوع پیرسینگ گوش می‌باشد.
- سوراخ غضروف گوش: بخش‌های غضروفی گوش انواع مختلفی دارد مانند پیرسینگ بخش حلزونی گوش.
- پیرسینگ هلیکس گوش: در این مدل بخش خمیده گوش خارجی را سوراخ می‌کنند.
پیرسینگ بینی
پیرسینگ بینی طرفدارن کمتری نسبت به گوش داشته و پیچده‌تر هم هست. در پیرسینگ بینی یکی یا هر دو بینی را سوراخ کرده و جواهرات کوچک یا حلقه‌ای ساده را از آن آویزان می‌کنند. طول درمان این مدل بین چند ماه تا یکسال می‌باشد و نیاز به مراقبت و رسیدگی بیشتری دارد از انواع پیرسینگ بینی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پیرسینگ پره بینی : سوراخ کردن پره بینی در سمت راست، چپ یا هر دوطرف.
- پیرسینگ سپتوم: ایجاد سوراخ در بافت میانی و غیر غضروفی بین دو سوراخ بینی.
- پیرسینگ پل: سوراخ کردن قسمت بالایی بینی بین چشم‌ها به شکل افقی یا عمودی.
- پیرسینگ ناسالانگ: ایجاد سه سوراخ در دو پره و قسمت میانی بینی در یک راستا و قراردادن یک آویز میله‌ای.
پیرسینگ لب
پیرسینگ لب در دو مدل دائمی و موقت انجام می‌شود، در مدل موقت پوست سوارخ نمی‌شود و شی زینتی به کمک چسب مخصوص یا آهن ربا روی پوست قرار می‌گیرد، اما در مدل دائمی بافت لب در نقاط مختلف سوارخ شده و با حلقه و نگین تزئینی آن را آراسته می‌کنند. سوارخ کردن لب معمولا در بالا، کنار و پائین لب صورت می‌گیرد.
پیرسینگ زبان
پیرسینگ زبان به تازگی مد شده است و به این صورت است که بافت نرم داخل زبان را سوراخ کرده و یک میله تزئینی از آن عبور می‌دهند. سوارخ کردن زبان بسیار حساس و خطرناک بوده ومعمولا عوارض جانبی زیادی به همراه دارد.
پیرسینگ ناف
یکی از دردناک‌ترین انواع پیرسینگ محسوب می‌گردد که اگر به درستی انجام نشود درد زیادی را به همراه خواهد داشت. در این مدل پیرسینگ در بافت بالایی ناف سوراخی ایجاد می‌کنند و یک حلقه تزئینی از آن عبور داده می‌شود. طول درمان این مدل بین یک ماه تا یکسال می‌باشد.
پیرسینگ ابرو
در پیرسینگ ابرو، سوزن به صورت عمودی از یک طرف بافت ابرو وارد شده و از سمت دیگر خارج می‌گردد. سپس یک میله تزئینی منحنی شکل یا یک حلقه را در سوارخ ایجاد شده قرارمی‌دهند. اگر این پیرسینگ در عمق مناسب پوست انجام نشود یا از یک جواهر با اندازه و جنس مناسب استفاده نگردد، باعث بروز عفونت شدید در ناحیه سوراخ شده می‌شود.
بدون دیدگاه